Προσθιοπλάγια προσπέλαση ισχίου ( ALMIS, Watson-Jones )
Όπως είναι γνωστό σε μεγάλου βαθμού οστεοαρθρίτιδας του ισχίου και σε συνδυασμό με την κλινική εικόνα του ασθενούς ενδείκνυται η αρθροπλαστική του ισχίου. Περίπου 15 – 20% ανθρώπων άνω των 60 ετών στις δυτικές χώρες υποφέρουν από οστεοαρθρίτιδα του ισχίου και εν μέσω δημογραφικών αλλαγών το ποσοστό αυτό θα ανέβει. Σύμφωνα με μελέτες το ποσοστό ενδέχεται να διπλασιαστεί τα επόμενα 20 χρόνια. Σημαντικοί παράγοντες οστεοαρθρίτιδας είναι το γυναικείο φύλο, οι υπέρβαροι ( ΒΜΙ > 25) όπως και οι υπερήλικες.
Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου προέρχεται από την φθορά του χόνδρου της κοτύλης και της κεφαλής του μηριαίου οστού, η έλλειψη χόνδρου έχει ως αποτέλεσμα την τριβή των οστών κι έτσι προκαλείται ο πόνος. Κι όσο αφορά τον αγροτικό πληθυσμό της περιοχής μας λόγω της συχνής καταπόνησης των κάτω άκρων ενδέχεται να εμφανιστεί νωρίτερα.
Ακτινολογικά φαίνεται η ελάττωση του μεσοδιαστήματος ανάμεσα στην κοτύλη και την κεφαλή του μηριαίου, η οστεοσκλήρυνση , τα οστεόφυτα στην περιοχή του μηριαίου ή της κοτύλης και σε μεγάλου βαθμού κυστικές εξεργασίες.
Η κλινική εικόνα του ασθενούς περιλαμβάνει πόνο , σε μεγάλου βαθμού οστεοαρθρίτιδας ακόμη και στην ηρεμία. Ο πόνος εντοπίζεται συνήθως στην περιοχή της βουβωνικής χώρας όπως και στην πλάγια επιφάνεια του μηριαίου με αντανάκλαση μέχρι το γόνατο. Πόνος της άρθρωσης κατά την έσω στροφή < 15° ή και πρωινή αγκύλωση μερικών λεπτών έως και 1 ώρα.
Εργαστηριακά παρατηρείται αύξηση των φλεγμονωδών παραγόντων, όπως η Τ.Κ.Ε. ή CRP.
Υπάρχουν διάφορες οδοί για να φτάσουμε χειρουργικά σε ένα ισχίο, άλλες περισσότερο κι άλλες λιγότερο τραυματικοί. Μέχρι στιγμής στην χώρα μας πραγματοποιούνται πολλές επεμβάσεις ισχίου που εμπεριέχουν μυϊκούς τραυματισμούς ( πλάγια και οπίσθια προσπέλαση ).
Στο εξωτερικό, εδώ και αρκετά χρόνια, πραγματοποιούνται τέτοιες επεμβάσεις ώστε να γίνεται όσο το δυνατόν o μικρότερος δυνατός τραυματισμός μαλακών μορίων και οστών χωρίς να χρειάζεται να τραυματίσουμε χειρουργικά τον μυϊκό ιστό. Τέτοιες κλινικές , στις οποίες εργάστηκα τα τελευταία 7,5 χρόνια, είναι η πανεπιστημιακή ορθοπεδική κλινική του Bochum, Knappschafts όπως και η εξειδικευμένη ορθοπεδική κλινική Vollmarstein ( η οποία βρίσκεται σταθερά τα τελευταία χρόνια στην λίστα του Focus).
Μία τέτοια προσπέλαση είναι και η προσθιοπλάγια, που ουσιαστικά μας οδηγεί μέσω των μυών στην άρθρωση του ισχίου. Η προσπέλαση γίνεται διανοίγοντας την γλουτιαία περιτονία και η παράκαμψη ανάμεσα στον μεσαίο γλουτιαίο μυ ( M. gluteus medium ) και τον τείνων την πλατιά περιτονία μυ ( M. tensor fasciae latae), χωρίς τραυματισμό αυτών χρησιμοποιώντας ειδικά άγκιστρα, και μας δείχνει άμεσα και γρήγορα τον αρθρικό θύλακα. Εν ολίγοις διατηρούμε την ανατομία του ισχίου στον μεγαλύτερο βαθμό.
Στα πλεονεκτήματα αυτής της προσπέλασης συγκαταλέγεται επίσης η μικρή τομή του δέρματος (minimal invasive, 7 εκατοστά ), η καλή οπτική του χειρουργικού πεδίου ( κοτύλη και αυχένας μηριαίου ).
Η μικρότερη δυνατή αφαίρεση οστού ( bone reserving ) όπου μας δίνεται και η δυνατότητα εισαγωγής μικρότερης άρθρωσης ( short-stem ). Η δυνατότητα που μας δίνεται να αφαιρούμε όσο το δυνατόν λιγότερο οστό παίζει σημαντικό ρόλο στην χρησιμοποίηση μικρότερων σε μήκος υλικών για το μηριαίο οστό ( short-stem) με την ίδια ακριβώς αντοχή και βιομηχανική. Το πλεονέκτημα της επόμενης αλλαγής ισχίου σε μακρύτερο μετά από περίπου 20 χρόνια.
Η μείωση του χρόνου χειρουργείου ( 60-90 λεπτά ) και τέλος η άμεση κινητοποίηση του ασθενούς την ίδια μέρα του χειρουργείου από φυσικοθεραπευτές με τη χρήση βακτηριών αγκώνος και η ελάττωση του χρόνου παραμονής στην κλινική, όπου ο ασθενής εξέρχεται την επόμενη μέρα από την κλινική ( μείωση κόστους για τον ασθενή ).
Κατά την προσπέλαση αυτήν έχουμε πολύ μικρή απώλεια αίματος, περί τα 200 ml., λόγω της αποφυγής τραυματισμού μυών. Προ- και διεγχειρητικά χρησιμοποιούνται και ειδικά αιμοστατικά φάρμακα ( σύμφωνα με ενδονοσοκομειακές μελέτες μόλις 2 στους 500 ασθενείς χρειάστηκαν μετάγγιση αίματος μετά από αρθροπλαστική ).
Η χρησιμοποίηση παροχέτευσης δεν είναι πάντα αναγκαία.